آیا توسل به اهل قبور شرک است؟

آیا توسل به اهل قبور شرک است؟

آیا توسل به اهل قبور  شرک نیست؟

علاوه بر آیه 64 سوره نساء که در پاسخ سوال دوم  ذکر شد برخی از روایات  معتبر  نیز  بر جواز توسل به اهل قبور دلالت دارند :

روایت اول

حاكم در المستدرک علی الصحیحن  خود می‌نویسد:

 از داود بن ابی‌صالح نقل شده است که روزی مروان دید که شخصی صورتش را بر قبر گذاشته است؛ پس گفت: آیا می‌دانی که چه کار انجام می‌دهی؟ نزدیک آمد و دید که آن شخص ابو‌ایوب انصاری است. ابو‌ایوب گفت: بلی من آمده‌ام پیش رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و پیش سنگ نیامده‌ام. از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیدم که می‌فرمود: برای دین گریه نکنید زمانی که افراد شایسته حاکم باشند؛ ولی زمانی گریه کنید که نا‌اهلان حکومت می‌کنند.» [1]

حاکم و ذهبی  روایت فوق را صحیح دانسته اند.[2]

روایت دوم

دارمی‌ در سنن خود می‌گوید  :

«مردم مدینه دچار قحطی شدیدی شدند پس به عایشه شکایت بردند.عایشه گفت:به قبر رسول خدا رو بیاورید و پنچره هایی از آن به آسمان بگشایید به طوری که بین قبر آنحضرت و آسمان سقفی نباشد.راوی گوید:مردم همین کار را انجام دادند پس باران فراوانی بارید.تا جایی که گیاهان رویید و شترها آنقدر چاق شدند که از شدت چربی ترک برداشتند.به حدی که آن سال را سال ترک نامیدند»[3]

روایت فوق نیز از نظر سندی معتبر است ، محقق کتاب  سنن دارمی  ، حسین سلیم اسد می نویسد :

رجاله ثقات ، یعنی رجال سند ثقه می باشند. [4]